به گزارش اداره کل روابط عمومی شورای نگهبان، دکتر کدخدایی در یادداشتی در کانال شخصی خود نوشت:
فساد در سازمان مبارزه با فساد!
در گزارشی اعلام شده که بودجه پلیس بینالملل با ۱۹۰ عضو کفایت ماموریتهای بلندپروازانه آن را نمیکند. به همین دلیل اینترپل دست به همکاریهایی زده که زمینه برای فساد احتمالی در این نهاد را فراهم کرده است.
تاکنون رسانههایی اندک نگاهی به پشت پرده اینترپل (سازمان بینالمللی پلیس جنایی) انداختهاند. اینترپل بیش از ۱۰۰ سال است که تأسیس شده و هدف از تشکیل آن تقویت همکاری بین پلیس و سازمانهای انتظامی در کشورهای مختلف بوده است. از آن زمان تا کنون ۱۹۰ کشور به این سازمان پیوستهاند. چرا که با شتاب گرفتن روند جهانی شدن، جنایتهای سازمانیافته نیز افزایش پیدا کرده و چالشهای پلیس و نیروهای انتظامی دوچندان شده است.
بنا به گزارش خبرگزاریهای خارجی، با شروع دبیر کلی رونالد نوبل، سیاستمدار آمریکایی در اینترپل در سال ۲۰۰۰ چرخشی بزرگ نیز در این سازمان آغاز شد. رونالد نوبل رؤیایی در سر داشت. او میخواست اَبر پلیس بینالملل بهوجود بیاورد. بدین منظور انعقاد تفاهمنامههای همکاری با شرکتهایی بزرگ مانند فیلیپ موریس اینترنشنال و سانوفی یا سازمانهای مظنون به فساد مالی مانند فیفا در دستور کار قرار گرفت. اینترپل در پارهای موارد به بیتوجهی به برخی مناقشات جدی متهم شد که میتواند ناشی از نفوذ احتمالی اعطاکنندگان خصوصی پول باشد. همزمان برخی از کشورها در تأمین مالی پلیس بینالملل دچار تردید شدند. امارات متحده عربی در مارس سال ۲۰۱۷ پول هنگفتی بالغ بر ۵۰ میلیون یورو به اینترپل پرداخت کرد که برابر با مجموع پولی است که سایر اعضا در این سال به اینترپل پرداخت کردند.
برخی کارشناسان مطرح میکنند که آیا چنین پرداختی آن هم فقط از سوی یک کشور استقلال سازمان دریافتکننده پول را زیر سئوال نمیبرد؟ اینترپل دست به چه همکاریها و اتحادهایی زده است؟ آیا با پرداختهای خصوصی میتوان وظایف دولتی نهادی را تأمین مالی کرد؟ آیا این نهاد در ازای دریافت این پولها تبدیل به ابزار شرکتها و نهادهای خصوصی نمیشود؟ تامین مالی سازمانهای بین المللی همیشه محل بحث بوده و عاملی است برای نفوذ ناروای کشورها و یا تامین کنندگان مالی آنها و البته ورود فساد و انحراف از اهداف در نظر گرفته شده!