یکم: میثاق ملی
قانون اساسی به عنوان میثاق ملی، در فرآیند «احراز صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری»، شورای نگهبان را «فصل الخطاب» قرار داده است. چنانکه شورای نگهبان ضامن نظارت موثر و کارآمد بر انتخابات و نیز صیانت از آرای ملت است. استحکام این نهاد، در برابر فشارهای برخی از افراد و گروهها در انتخابات ادوار گذشته نیز نشان داد، شورای نگهبان کارآمدی لازم را برای پایداری در برابر فشارها و نیز پاسداشت آرای ملت دارد.
دوم: حق و تکلیف
«احراز صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری» وفق قانون اساسی تنها و منحصراً حق شورای نگهبان است. کسی نمیتواند با تمسک با سوابق خود، بخشی از این حق را فراتر از قانون متوجه خود کند. در مقابل این تکلیف بر اعضای محترم شورای نگهبان مترتب است از این حق قانونی خویش نیز «پاسداری» کنند و اجازه ندهند هیاهوی رسانهای، بر منزلت «فصل الخطاب بودن» شورای نگهبان خدشهای وارد سازد.
سوم: محک تجربه
اغلب داوطلبان، پیش از ورود به میدان فاطمی و ستاد ثبت نام، دیگران را از قانون شکنی بر حذر میداشتند و خود را متعهد به قانون عنوان می کردند. اما «شعار قانونگرایی» به خودی خود برای کسی اعتبار نمیآورد. «خوش بود گر محک تجربه آید به میان.» در انتخابات پیشین در سال 1388 نیز بودند داوطلبانی که با تخطئه قانونگریزی دیگران، وارد صحنه شدند، اما وقتی خود را در بازی انتخابات بازنده دیدند، قانون انتخابات را نادیده گرفتند و خواستار درهم شکستن نظام انتخاباتی موجود شدند. آنان البته پاسخ خود را از همه ملت، در حماسه تاریخی 9 دی گرفتند.
چهارم: اعلام و محک
اعضای محترم شورای نگهبان، بارها اذعان می کنند خود را مصون از خطای احتمالی نمیدانند. البته آنان وظیفه دارند با حداکثر احساس مسؤولیت امر مهم احراز صلاحیت داوطلبان را به سرانجام برسانند. بدیهی است فرصت «اعلام اسامی داوطلبان»، بویژه برای آنانی که به هر دلیل واجد صلاحیت لازم برای ریاستجمهوری تشخیص داده نشدهاند، فرصت مهمی برای محک میزان تبعیت آنان از قانون است.
بدیهی است در امر مهمی چون «احراز صلاحیت» کسی که خود را فراتر از قانون بداند، نه تنها در این آزمون رفوزه شده است، بلکه حکمی سنگین بر او مترتب است که بنیانگذار انقلاب اسلامی برای او معین کرده است: «من نمی گویم رای خودش را نگوید؛ بگوید؛ رأی خودش را بگوید؛ اما اگر بخواهد فساد کند، به مردم بگوید که این شورای نگهبان کذا و این مجلس کذا، این فساد است، و مفسد است یک همچو آدمی، تحت تعقیب مفسد فی الارض باید قرار بگیرد.»
منبع: روزنامه قدس 31 اردیهبشت 1392